Μοναξιά

Δεν υπάρχει κανείς για να με σώσει.

Κάθε μου σχέση πρέπει να τελειώσει. 

Κάθε στιγμή δεν είναι μια ταινία

κι εγώ φοβάμαι πως να μείνω ζωντανή.

Μία φανφάρα συνεχώς ζω να ξεχνάω

τη μοναξιά που ένιωθα παλιά-

καμιά φορά νομίζω πως πονάω,

μα 'χω 'να άγχος καρφωμένο στην καρδιά.

Δεν έχω θλίψη, ούτε φόβο να λυγίσω, 

έχω μονάχα δυο παράπονα μικρά-

το ένα είναι πώς το αντιμετωπίζω 

και τ' άλλο πώς τα βλέμματα παίρνουν φωτιά.

Εγκλωβισμένος σ' ένα κύκλο τριγυρίζω

άλλων φωνές ν'ακούω σ' όνειρα συχνά,

"θα 'σαι μονάχη" 

και μετά πώς θα επιζήσω;

Μια απορία αλλωνών με ξαγρυπνά.

Όχι. Δεν αντέχω ν' αντικρύζω

κρυφά κομμάτια που δε ζήσατε εσείς-

εγώ μονάχη θέλω πάλι ν' αλωνίζω

δίχως αγάπη δε δυστύχησε κανείς.